A Quasi-Experimental Controlled Educational Intervention for Mothers to Reduce Unnecessary Emergency Department Admissions in Children with Respiratory Tract Infection Symptoms.

Objective: Although children presenting with respiratory tract infection (RTI) symptoms can be managed by in primary care, these symptoms are the most common reasons for children to present to the emergency department (ED). The aim of this study is to investigate the effect of the education given to mothers by their family physician in reducing the unnecessary admissions of children with RTI symptoms to the ED. Methods: This study was a quasi-experimental, single-blind, controlled educational intervention conducted with mothers of children aged 6 months-6 years. Family Medicine Units were randomized as control and intervention group. A questionnaire including sociodemographic characteristics, emergency department visits due to RTI symptoms, fever-related practices and knowledge, attitudes and behaviours (KAB) about RTI symptoms (KABaRTIS) was applied to both groups before and after the intervention. Intervention group received one-to-one, face-to-face education focusing on management of acute RTI symptoms and alarm findings, also a booklet was given. No intervention was made to the control group. Results: Study was completed with 178 mothers (Control:118, Intervention:60). The KABaRTIS scores of the mothers increased significantly in both groups. The median number of admissions to ED due to RTI symptoms decreased for both groups. However, ED admissions due to severity increased in control-group and decreased in intervention-group. Conclusions: This is the first educational intervention conducted in primary care in Türkiye to reduce unnecessary emergency department admissions with RTI symptoms in children. Nevertheless, population characteristics, interventional properties, contamination bias may have reduced the expected effect. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Solunum yolu enfeksiyonu (SYE) semptomları ile başvuran çocuklar birinci basamakta tedavi edilebilmesine rağmen, bu semptomlar çocukların acil servise başvurmalarının en yaygın nedenidir. Bu çalışmanın amacı, annelere aile hekimleri tarafından verilen eğitimin, SYE semptomları olan çocukların acil servise gereksiz başvurularını azaltma ve SYE hakkındaki bilgi, tutum ve davranışların geliştirilmesine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, yarı deneysel, tek kör, kontrollü bir eğitim müdahalesi olup 6 ay-6 yaş arası çocukların anneleri ile yürütülmüştür. Aile Hekimliği birimleri kontrol ve müdahale grubu olarak randomize edilmiştir. Sosyodemografik özellikler, SYE semptomları nedeniyle acil servise başvurular, ateşle ilgili uygulamalar ve SYE semptomları hakkında bilgi, tutum ve davranış (BTD) önermelerini içeren anket, müdahale öncesi ve sonrasında her iki gruba da uygulanmıştır. Müdahale grubuna akut SYE semptomlarının ve alarm bulgularının yönetimine odaklanan bire bir, yüz yüze eğitim ve bir broşür verilmiştir. Kontrol grubuna herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Bulgular: Çalışma 178 anne ile tamamlanmıştır (Kontrol: 118, Müdahale: 60). Annelerin BTD puanları her iki grupta da anlamlı olarak artmıştır. SYE semptomları nedeniyle acil servise yapılan başvuruların ortanca sayısı her iki grup için de azalmıştır. Ancak, hastalık şiddeti nedeniyle acil servise başvurular kontrol grubunda artarken müdahale grubunda azalmıştır. Sonuç: Bu çalışma, çocuklarda SYE semptomları ile gereksiz acil servis başvurularını azaltmak için Türkiye'de birinci basamakta yürütülen eğitim müdahalelerinin ilkidir. Bununla birlikte, popülasyon ve müdahale özellikleri, hatırlama ve bulaşma yanlılığı beklenen etkiyi azaltmış olabilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]