Rozwój sieci kolegiów w litewskiej prowincji pijarów w XVIII w. (Polish)
In: Res Historica, Jg. 56 (2023-07-01), S. 205-224
academicJournal
Zugriff:
The article presents the fate of Piarist schools in the Lithuanian province. The Piarists came to the Commonwealth in 1642. Until 1662, the Polish Piarist colleges belonged to the German province, because only then was a separate Polish province approved by Pope Alexander VII established, which also included the Hungarian vice-province. Thirty years later (in 1692) the Hungarian colleges formed their own province. In 1696, the authorities of the Order established the Vice-Province of Lithuania, and in 1736 an independent Province of Lithuania. The first Lithuanian provincial was Franciszek Torkwat Tymiński. In the second half of the eighteenth century, there were colleges in the following towns in the province: Szczuczyn Litewski, Lida, Vilnius (Collegium Nobilium, in 1773 the Piarists took over the Jesuit monastery and the church of St. Raphael in Śnipiszki), Łużki, Wiłkomierz, Rosienie, Lubieszów, Dąbrowica, Panevėžys, Zelva, Vitebsk, Dubrovna. After 1795, the college in Międzyrzecze Korecki, which was the only Polish province to be annexed by Russia, was incorporated into the Lithuanian province. After the period of splendor, the decline of colleges and schools took place after the November Uprising. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Artykuł przedstawia losy szkół pijarskich prowincji litewskiej. Do Rzeczypospolitej pijarzy przybyli w 1642 r. Do 1662 r. polskie kolegia pijarskie należały do prowincji niemieckiej, bowiem dopiero wtedy powstała zatwierdzona przez papieża Aleksandra VII odrębna prowincja polska, w skład której wchodziła również wiceprowincja węgierska. Trzydzieści lat później (w 1692 r.) kolegia węgierskie utworzyły własną prowincję. W 1696 r. władze zakonu powołały wiceprowincję litewską, a w 1736 r. samodzielną prowincję litewską. Pierwszym prowincjałem litewskim został Franciszek Torkwat Tymiński. W drugiej połowie XVIII w. na terenie prowincji znajdowały się kolegia w następujących miejscowościach: Szczuczyn Litewski, Lida, Wilno (Collegium Nobilium, w 1773 r. pijarzy przejęli pojezuicki klasztor oraz kościół św. Rafała na Śnipiszkach), Łużki, Wiłkomierz, Rosienie, Lubieszów, Dąbrowica, Poniewież, Zelwa, Witebsk, Dubrowna. Po 1795 r. kolegium w Międzyrzeczu Koreckim, które jako jedyne z prowincji polskiej znalazło się w zaborze rosyjskim, przyłączono do prowincji litewskiej. Po okresie świetności upadek kolegiów i szkół nastąpił po powstaniu listopadowym. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Copyright of Res Historica is the property of Maria Curie-Sklodowska University in Lublin and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)
Titel: |
Rozwój sieci kolegiów w litewskiej prowincji pijarów w XVIII w. (Polish)
|
---|---|
Autor/in / Beteiligte Person: | Ausz, Mariusz |
Zeitschrift: | Res Historica, Jg. 56 (2023-07-01), S. 205-224 |
Veröffentlichung: | 2023 |
Medientyp: | academicJournal |
ISSN: | 2082-6060 (print) |
DOI: | 10.17951/rh.2023.56.205-224 |
Sonstiges: |
|