Sağlık Çalışanlarında Duygusal Tepkisellik ve İş Doyumu Arasındaki İlişki: Bir Kesitsel Araştırma. (Turkish)

Objective: This study was conducted to examine the relationship between emotional reactivity and job satisfaction among healthcare professionals. Material and Methods: This cross-sectional and relational study was conducted among healthcare professionals working in public hospitals in two cities in the south of Türkiye. The study was conducted with 655 healthcare workers between 01.09.2022 and 15.10.2022 using the snowball sampling method, which is a non-probability sampling method. Data were collected using the "Personal Information Form, Emotional Reactivity Scale, and Minnesota Job Satisfaction Scale". Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis-H, and Spearman correlation analyses were used in the evaluation of the data. Results: It was determined that 46.9% of healthcare workers were aged between 20-30, 59.4% were female, 75.3% were married, 64.3% had income equal to their expenses, 64.7% were nurses, 37.3% had been working for 1-5 years, 33.4% worked in internal clinics, 49.5% were satisfied with their jobs, 87.6% chose their profession willingly, and 85.8% worked in shifts. The average total scores of the healthcare workers from the Emotional Reactivity Scale and the Minnesota Job Satisfaction Scale were 39.68±8.23 and 58.42±15.95, respectively. There was a moderate negative correlation between the total scores of the Emotional Reactivity Scale and the Minnesota Job Satisfaction Scale (r=-0.464, p=<0.001). A positive moderate correlation was found between the "psychological resilience" sub-dimension of the Emotional Reactivity Scale and the total of the Minnesota Job Satisfaction Scale (r=0.431, p=<0.001). Conclusion: This study reveals that healthcare professionals generally possess a moderate level of emotional reactivity and job satisfaction. Additionally, it has been found that healthcare professionals exhibiting high emotional reactivity have lower job satisfaction. These findings suggest a need for supportive strategies concerning emotional awareness and emotion regulation to enhance job satisfaction among healthcare professionals. More specifically, it is believed that trainings aimed at improving emotional awareness, regulating emotions, and fostering psychological resilience could be effective. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Bu araştırma, sağlık çalışanlarında duygusal tepkisellik ve iş doyumu arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Kesitsel ve ilişki arayıcı tipteki çalışmanın evrenini Türkiye'nin güneyinde iki ildeki kamu hastanelerinde çalışan sağlık personelleri oluşturmuştur. Bu çalışma olasılıksız örnekleme yöntemlerinden olan kartopu örnekleme yöntemi kullanılarak 01.09.2022-15.10.2022 tarihleri arasında 655 sağlık çalışanı ile yürütülmüştür. Veriler "Kişisel Bilgi Formu, Duygusal Tepkisellik Ölçeği ve Minnesota İş Doyum Ölçeği" ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis-H ve Spearman korelasyon analizleri kullanılmıştır. Bulgular: Sağlık çalışanlarının %46,9'unun 20-30 yaş aralığında, %59,4'ünün kadın, %75,3'ünün evli, %64,3'ünün gelirinin gidere eşit, %64,7'sinin hemşire, %37,3'ünün 1-5 yıldır çalıştığı, %33,4'ünün dahili kliniklerde çalıştığı, %49,5'inin işinden memnun, %87,6'sının mesleğini isteyerek seçtiği ve %85,8'inin vardiyalı olarak çalıştığı belirlenmiştir Sağlık çalışanlarının Duygusal Tepkisellik Ölçeği ve Minnesota İş Doyum Ölçeği toplam puan ortalaması sırasıyla 39,68±8,23, 58,42±15,95'tir. Sağlık çalışanlarının Duygusal Tepkisellik Ölçeği toplamı ile Minnesota İş Doyum Ölçeği toplamı arasında negatif yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu saptanmıştır (r=-0,464, p=<0,001). Duygusal Tepkisellik Ölçeği "psikolojik dayanıklılık" alt boyutu ile Minnesota İş Doyum Ölçeği toplamı arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu saptanmıştır (r=0,431, p=<0.001). Sonuç: Bu çalışma, sağlık çalışanlarının genel olarak orta düzeyde duygusal tepkisellik ve iş doyumuna sahip olduğunu, ayrıca; yüksek duygusal tepkisellik gösteren sağlık çalışanlarının iş doyumlarının daha düşük olduğunu ortaya koymuştur. Bu sonuç, sağlık çalışanlarının iş doyumunu artırmak amacıyla duygusal farkındalık ve duygu düzenlemesi konularında destekleyici stratejilere ihtiyaç duyulduğunu belirtmektedir. Daha spesifik olarak, duygusal farkındalığı geliştirmek, duyguları düzenlemek ve psikolojik dayanıklılık kazandırmak için eğitimlerin etkili olabileceği düşünülmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Turkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences is the property of Turkiye Klinikleri and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)